Engravist Collection 2019 sergisi, Koç Üniversitesi ve İSTKA işbirliğinde Post-Cube VR Gallery kapsamında 13-15 Kasım’da Amsterdam VR Days’te yer aldı.
Dünyada hızla gelişen teknolojik yeniliklerden biri haline gelen ve hemen her alanda kendine yer edinen Sanal Gerçeklik (Virtual Reality-VR) sanat ortamını da etkisi altına almış durumda. Galeriler, sergiler ve müzelerin yanı sıra sanatçıların da doğrudan sanal gerçeklik ortamına dahil olması ile birlikte yeni bir sanat üretim ortamı ve sergileme alanı gündeme geldi. Amsterdam VR Days, sanal gerçeklik teknolojileri anlamında çeşitli alanların katılımına açık, önemli bir fuar gerçekleştirdi.
Engravist Collection 2019 sergisi, 13-15 Kasım tarihleri arasında düzenlenen Amsterdam VR Days etkinliğinde, “arşiv” konusuna dikkat çeken bir yaklaşım ile Post Cube VR Gallery’de sanal gerçeklik ortamında yer aldı. Engravist VR Collection 2019 sergisi için sanal gerçeklik ortamında beton bir oda tasarlandı. Odanın ortasına üç adet beton kuyu yerleştirildi. Her bir kuyu Engravist Baskıresim Etkinliklerinin 2016-2017-2018 yıllarına ait proje sergilerini yansıttı. Bu doğrultuda her yıla ait seçme eserler kuyulardan fırlayıp dağılır biçimde oda içinde gezindi. Katılımcılar sanal gerçeklik gözlüğü ile dahil olduğu odada soğuk beton etkisi ve arşivleme ile gömülen eserlerin yayılımına tanıklık etti.
Engravist VR Collection 2019 Sergi Metni
“Arşiv”: Depolamak, saklamak, gömmek, hapsetmek, gizlemek, yığılmak, kapatmak (belirli kısıtlı alana), kaybolmak (arasında gezerken), dağılmak saçılmak (fiziksel alanda/dijital uzamda), sessizlik, soğukluk…
“Arşiv” kelimesini bağlama alarak zihinde bir tarama yaptığımızda muhtemelen karşılığında belirecek ifade yığınları böyledir. Aslında arşivlemek; bir şeyleri muhafaza etmenin yoludur. Sanat açısından baktığımızda da koleksiyon eserlerin devamlı sergilenebilecekleri kadar büyük bir alan olmaması; onların arşiv alanlarında etkileşimden son derece uzak şekilde varlık göstermelerine sebep olur. Geleceğe bırakılacak miras anlamında bu koruma önemlidir fakat; günün/anın mirasına temas edememenin etkileri de düşünülmelidir.
Türkiye’nin önemli bir baskıresim kuruluşu olan “Engravist” çatısı altında 2016 yılından beri çok sayıda çalıştay, sergi, etkinlik düzenlenmiştir. Bir müzenin alt yapısını oluşturacak kadar uluslararası eser üretilmiş/toplanmıştır. Ancak yüzlerce sayıya ulaşan bu eserler; belirli etkinliklerde sadece koleksiyon seçkileri halinde ve süreli sergilenme dönemleri haricinde arşivlerde yaşamaktadır. Çünkü eserlerin tümünü sergileyebilecek büyüklükte bir alan yaratılamamıştır.
Dijital ortam mekan kısıtlılığını ortadan kaldırabilecek yeterli kapasiteye sahiptir. Engravist Arşiv Galeri’de metaforik anlamda göndermelerle fiziksel arşivin gömülme etkisi, dijital arşivin ise dağılma etkisi irdelenmiştir.
